Ug sa dihang akong nahanduraw ang una natong pag sandurot

Ang pinaka unang takna nga nagpanimalos ang atong mga pasiplat

Ang una natong kulukabildo bahin sa atong mga isig ka kinabuhi

Ang pinaka primirong pag pitik ning dughan nga nagahagawhaw sa imong ngalan

Wala lang ka kahibalo

Kung unsa ning pagbati ko para kanimo

kung unsa ang akong pag sapupo kanimo

kung unsa ang akong pag-too nga maangkon ka

kung gi unsa ko nimo pagtagamtam ug tumang hudyaka ug hinuklog

Ug ikaw ang hinungdan nga nganong ganahan ko mo handuraw sa bidlisiw ning adlaw didto sa kapunawpunawan matag buntag,

Ug ikaw ang  rason nganong mi dagayday pa kining dugo sa akong kaugatan

Sa matag buhi nimo sa imong mga maanyag nga mga pulong adunay nag lupad lupad nga alibang-bang sa akong tiyan.

Ug ikaw ang tinubdan ning mga alindasay ko.

Ug ikaw ang hinungdan nganong nagalutaw ako sa himaya

Kining nagadukduk sulod ani akong dughan dili gayud mahanaw

Ug sa dihang akong pakigsapi sa akong huna huna

Usa kini ka dakong kasaypanan

Paspas miligid ang panahon pero ikaw lamang ang akong gihandom

 Ang imong dagway na mahayag napatikna sa akong alimpatakan

Murag ikaw na ang nagahari niini

Ang kasakit mi abis sa akong dughan kung makahunahuna ko nga wala akoy kahigayunan diha sa imong hagip ot nga kasing kasing, Ug wala gayuy paglaom ning pagbati ko.

 Tumang kahapdos ug kasakit ang akong nabati nga ako na Samdan, akong gugma murag sanggot walay pulo-an

 Nagayugot ako samtang ikaw nakatagamtam ug tumang pag luninghayaw nga wala man lang gani ka makatikod sa akong pagbati diha kanimo.

 Ug akong dughan daw murag papel nga gi laksi sa dihang masaghid sa akong huna huna nga wala gayud akoy luna diha sa imong kinabuhi.

 Wala ka kahibalo kung unsa dako ang nabahid diri kanako.

Ug ngano ang imong mga pahiyum maoy magpasidlak sa akong adlaw?

Kahibaw ko nga mura kini ug tinonto lamang.

Daw mura kag dumuduong kanako nga dili pa tanto atong pakig dait.

 Nganong lahi man ang akong pag tan aw kanimo? Daw mysteryo ang nagka lalom  kong gugma para kanimo lamang.

Sa pag Lantaw ko diha sa asul nga kawanangan daw nakita ko ang dagway mo.

Ang dagway nga magpasikad sa akong dughan.

Kung unsa nimo pag lungag sa imong mga kandiis pina agi sa imong mga pahiyom. Ang paghapyod nimo sa imong hinapay nga gi guba sa amihan nga mabugnaw sama sa akong pag laom sa luna sa imong kinabuhi.

  Ang tanan nimong pagkabuhaton daw  bitoon sa akong gugma diha kanimo

Mo padayun pa kaha ko ning pag hanaw ko ning pagbati ko sama sa pag sulod sa langub nga wala ako nasayud asa kini taman.

Para imo kong sikopon diha sa imong bililhong dughan….