Kanina ni mata ko sayo sa buntag. Sama sa kadaghanan, nabatasan ko na ang pag-naog paingon sa banyo ug mo pagawas sa angay nga "ipagawas".

Ni agas ang tubig, apan sa wala dayon ko maka too. Ning hunong kini!

"Diyos ko, patiwasa una intawn ako sa akong tulumanon!". Ingon ko sa akong kaugalingon. Dili ko nalang isulte kung gi-unsa nako pag dumala ang akoang kahimtang.

Ni sulod ko pag balik sa akoang kwarto. Ug naka pang hinuktok ko sa bungbong.

"Unsaon naman lang intawon kon mag pirmi ni? Dili kani mahimo. Ang tubig nga wala nato hatagi ug dakong bili, ania wala na mag pa ramdam".

Pwerte na nako nga bagulbol kay grabi ang kalisud kung wala'y agas. Maayo nalang gani ge-ingnan ko ni tatay Cenon nga mo balik ra ang agas sa tubig karon hapon. Nalipay ko kay naa sab kuno'y pundo nga tubig sa tangke. Ug labaw sa tanan, ma banwasan na nako ang akoang gibiyaan sa kasilyas!

Sama sa gugma, mahatagan na ug dako nga importansya kung wala na. Tubig.